• Naam Erik Lars Leifson
• Faceclaim Boyd Holbrook
• Leeftijd + geboortedatum 32 - 17 juni 1979
• Geboorteplaats Zweden
• Talen Zweeds, Engels en Nederlands. Hij heeft een licht Zweeds accent.
• Les Hij is schoolhoofd en geeft Magiebeheersing/vechten met magie.
• Karakter Als kind was hij altijd vrolijk en opgewekt. Hij was lief en zorgzaam. Na vier jaar in het lab verdween deze kant van hem bijna helemaal. Toen hij pas op de school terecht kwam was hij erg gesloten en vaak alleen. Het was moeilijk voor hem om met anderen samen te zijn en te praten. Na een jaar begon dit te beteren.
Nu is hij meer zoals hij vroeger als kind was. Vrolijker en opgewekter. Vaak heeft hij last van depressies en momenten dat hij niemand bij zich wil hebben. Hij probeert zo vriendelijk mogelijk tegen de leerlingen te zijn en wilt graag naar hun problemen luisteren en deze oplossen. Hij heeft zelf meegemaakt dat magiërs zijn niet altijd makkelijk is en wilt anderen overtuigen van de goede kanten. Hij kan zich soms als een klein kind gedragen en houdt van sarcasme en ironie. Hij is nooit echt geduldig geweest, maar heeft zichzelf dit aangeleerd. Hij probeert altijd vriendelijk te zijn maar kan nogal scherp of onaardig uit de hoek komen.
• Uiterlijk Hij heeft blauwe ogen, blond haar en is redelijk gespierd. Meestal laat hij geen baard groeien, maar soms heeft hij geen zin om zich te scheren en dan scheert hij zich gewoon niet. Hij heeft littekens over heel zijn lichaam lopen. Sommigen van messen, andere van zwepen en andere van voorwerpen die hij niet eens kan benoemen. Op zijn armen, benen, rug, buik… overal staan littekens. Hij heeft er een aantal heel opvallend op zijn gezicht zitten: één naast zijn linkeroog, één door zijn linkerwenkbrauw, één over zijn rechterwang en één over zijn neus heen. Ook zijn armen staan vol en deze zijn dan ook makkelijk te zien als hij korte mauwen draagt, maar de ergste littekens vindt je op zijn rug. Hier heeft hij nog het meeste last van en soms kan zijn lichaam serieus tegenwerken, niet dat hij daar veel aandacht aan besteed. Hij gaat niet graag naar de ziekenzaal en maakt zichzelf altijd wijs dat het wel vanzelf zal beteren.
• Skills
- Naast zijn magie is hij ook goed in ongewapende gevechten zonder magie. Hij kent verschillende gevechtssporten en heeft hier dan ook op getraind.
- Doordat hij aanvallen makkelijk ziet/hoort aankomen kan hij veel aanvallen makkelijk ontwijken. Op deze vaardigheid heeft hij dan ook lang geoefend.
• magie Enhanced hearing + smell + sight, + sound manipulation
Bovenmenselijke zintuigen
Hij kan beter ruiken. Hij kan dan beter ruiken dan gewone mensen en de meeste dieren. Aan geuren besteedt hij meestal het minste aandacht. Hij vindt het vaak irritant om alles beter te ruiken.
Hij kan infrarood, ultraviolet en zwart-wit zien. Als hij deze magie gebruikt veranderen zijn ogen van kleur. Bij ultraviolet hebben ze een lichtpaarse kleur. Bij zwart-wit zien zijn ogen zwart met witte stippen. Bij infrarood hebben zijn ogen een rode kleur. Hierdoor kan hij ook ’s nachts mensen op straat zien lopen en herkent hij ze door de warmte die ze uitstralen. Hij ziet ook veel meer kleuren dan gewone mensen.
Erik kan veel beter horen zodat hij bv. de hoge tonen die een vleermuis maakt kan horen. Hij hoort heel hoge en lage tonen die normale mensen niet kunnen horen.
• Familie
- Vader: Ludvik -> Heeft zijn zoon altijd een mislukkeling gevonden.
- Moeder: Karah -> Is gestorven bij Eriks geboorte.
- zus: Annali -> Was altijd aardig voor Erik. Is aan kanker gestorven toen ze 23 was.
- Broer: Alf -> Heeft zijn broer altijd anders gevonden. Woont in een stad in Zweden.
- Oom: Alrik -> Is opgepakt door de politie nadat Erik uit het lab gehaald is. Hij kreeg twintig jaar gevangenisstraf.
- Stiefmoeder: Anna -> Hield van haar dochter. Ze had geen echte band met Erik. Ze liet hem gewoon doen wat hij wou en besteedde zo min mogelijk aandacht aan hem. Ze woont nu voor haar werk in Duitsland.
• geschiedenis
Erik werd geboren in een klein dorp in Zweden. Het was een moeilijke geboorte en zijn moeder stierf waardoor Erik en zijn broer Alf door zijn vader opgevoed werd. Zijn vader hertrouwde een jaar na de dood van zijn vrouw. Hij kon niet alleen voor zijn zonen zorgen en hoopte zo het verdriet om Karah te vergeten. Weer een jaar later kreeg Erik er een zus (Annali) bij.
Hoewel zijn vader blij was met zijn dochter vond hij Erik een mislukkeling. Alles wat de jongen deed was verkeerd. Hoewel hij de liefde van zijn ouders miste was Erik niet ongelukkig. Hij liep de hele dag buiten rond en speelde met de kinderen uit het dorp. Zijn zus was in tegenstelling tot zijn broer aardig tegen hem en hij was dan ook goed bevriend met haar.
Op zijn zesde ontdekte hij zijn magie. Hij was buiten aan het spelen toen hij opeens alles in zwart-wit zag. Hij raakte gedesoriënteerd en was pas laat thuis. Zijn ouders waren boos dat hij zolang weg was geweest, maar raakten in paniek zodra ze zijn ogen zagen. Zijn lichtblauwe ogen waren van kleur veranderd en hadden nu zwart een zwarte kleur met witte spikkels erin. Ze belden een dokter, maar toen deze ter plaatse kwam hadden Eriks ogen weer hun normale kleur. Eriks vader had hem altijd al anders gevonden en liet de jongen een paar dagen niet meer naar buiten gaan. Toen er niets speciaals meer gebeurde liet hij Erik terug naar buiten gaan.
Erik ontdekte al snel dat hij ook met zijn andere zintuigen dingen kon die anderen niet konden. Hij vertelde niemand hierover, bang om de rest van zijn leven binnen te moeten blijven.
Op zijn tiende kwam zijn oom Alrik een week logeren. Deze merkte direct dat er iets speciaals aan Erik was. Zijn vermoeden werd bevestigt toen Erik een paar dagen later met een mes uitschoot en een diepe snee in zijn hand maakte. Het bloed droop eruit en toch zag Erik eruit alsof er niets gebeurd was. Zijn stiefmoeder en zus stopten het bloeden en verbonden de wond terwijl zijn vader en broer hem raar aankeken. Zodra de wond verzorgt was nam Alrik het woord en vroeg wat Erik allemaal kon. Onder de blik van zijn vader biechtte Erik alles op. Hierna vertelde zijn oom hen dat hij Erik mee wou nemen naar een plaats waar anderen zoals hij waren.
Zijn ouders waren direct akkoord. Ze wouden maar al te graag van hem af. Ze wouden niet dat iemand wist dat er iets mis was met hun zoon. Alleen zijn zus was verdrietig dat hij zou vertrekken.
Erik vertrok de volgende dag met zijn oom. Toen ze aankwamen nam een groep mannen hem mee naar binnen. Waar ze hem achter tralies staken. Zijn oom was blijkbaar een wetenschapper en leidde een onderzoek naar mensen zoals Erik. Hij zag zijn oom elke dag aangezien deze man het onderzoek leidde.
Hij werd zes jaar in het laboratorium vastgehouden. Ze vonden het fascinerend dat hij geen fysieke pijn voelden en verwonden hem om te zien hoe hij zou reageren. De omstandigheden waren verschrikkelijk. Ze krijgen net genoeg eten en drinken om te overleven en werden de hele dag in een witte kamer achter tralies gehouden. Ze konden niet met elkaar communiceren en zagen nooit zonlicht. Na vier jaar stond Erik vol met littekens en was hij mentaal helemaal onderuit gehaald. Hij kon amper bewegen door de vele verwondingen.
Eigenlijk was het een wonder dat iemand het gebouw vond aangezien het zich onder de grond bevond. Maar nadat hij zes jaar in het laboratorium verbleven had vielen een groep mensen het gebouw binnen. Deze mensen haalden de magiërs uit hun cellen. De meesten waren er net als Erik erg aan toe en de groep werd dan ook naar een ziekenhuis gebracht. Toen ze hem vroegen wie hij was ontdekte hij dat hij nog amper kon praten. Zijn stem was gebroken doordat hij al zolang niet meer gesproken had.
Zodra hij min of meer herstelt was werd hij naar een school gebracht waar hij verder kon herstellen en waar hij als hij wou mocht blijven. Hij was verbaast zodra hij de school zag. Er was echt een plaats waar anderen zoals hij waren. Hij stemde er mee in om op de school te blijven, maar de jaren in het lab hadden hem verandert. Terwijl hij vroeger altijd vrolijk en spontaan was, was hij nu gesloten en geloofde hij niet meer in eerlijke mensen.
Hij had moeite met praten en stotterde vaak. Zijn stem was doordat hij deze de voorbije zes jaar amper gebruikt had nogal schor en hees. Na een hele tijd werd dit al beter en uiteindelijk klonk hij weer zoals vroeger al heeft hij nu soms nog momenten waarop zijn stem schor en gebroken klinkt. Hij bleef als hij geen les had meestal heel de dag in zijn kamer of liep uren alleen in het bos. Na een tijdje werd hij opener doordat hij wel met anderen moest omgaan. Hij had drie kamergenoten en moest tijdens lessen soms samenwerken met anderen. Maar de gebeurtenissen in het lab hadden een diepe wond in zijn ziel achtergelaten en die wond genas traag.
Hij zat tot zijn eenentwintigste op de school waarna hij terug naar Zweden ging. Hij was de pracht van zijn thuisland nooit vergeten. Hij hield van de natuur en de rust die hij in zijn dorpje had gekend. Zijn vader was inmiddels gestorven, maar zijn zus was dolblij om hem te zien. Ze vertelden elkaar wat er gebeurd was. Zijn broer was in de stad gaan wonen en zijn stiefmoeder was voor haar werk naar het buitenland verhuis.
Ze wouden allebei opnieuw beginnen en vertrokken naar België. Hij leerde zijn zus de taal en een aantal jaar leefden ze samen in een appartement aan de kust. Tot zijn zus kanker kreeg en op zijn 25ste verjaardag stierf. Erik verkocht het appartement en ging terug naar de school, maar deze keer als leerkracht.
Door de jaren heen waren veel van de leerkrachten die hij gekend had weggegaan en vervangen, maar er waren er nog een paar over die hij kende.
Toen hij 30 was stierf het schoolhoofd en moest hij hem vervangen. Het kwam helemaal onverwachts voor hem, maar het schoolhoofd dat hij had gekend had altijd al iets in hem gezien en op zijn sterfbed zei hij dat Erik hem moest opvolgen.
Erik is nu twee jaar schoolhoofd en is nog steeds niet helemaal gewend aan zijn nieuwe positie.
Hij zat tot zijn twintigste op de school waarna hij terug naar Zweden ging. Hij was de pracht van zijn thuisland nooit vergeten. Hij hield van de natuur en de rust die hij in zijn dorpje had gekend. Zijn vader was inmiddels gestorven, maar zijn zus was dolblij om hem te zien. Ze vertelden elkaar wat er gebeurd was. Zijn broer was in de stad gaan wonen en zijn stiefmoeder was voor haar werk naar het buitenland verhuis.
Ze wouden allebei opnieuw beginnen en vertrokken naar België. Hij leerde zijn zus de taal en een aantal jaar leefden ze samen in een appartement aan de kust. Tot zijn zus kanker kreeg en op zijn 25ste verjaardag stierf. Erik verkocht het appartement en ging terug naar de school, maar deze keer als leerkracht.
Door de jaren heen waren veel van de leerkrachten die hij gekend had weggegaan en vervangen, maar er waren er nog een paar over die hij kende.
Toen hij 30 was stierf het schoolhoofd en moest hij hem vervangen. Het kwam helemaal onverwachts voor hem, maar het schoolhoofd dat hij had gekend had altijd al iets in hem gezien en op zijn sterfbed zei hij dat Erik hem moest opvolgen.
Erik is nu twee jaar schoolhoofd en is nog steeds niet helemaal gewend aan zijn nieuwe positie.
Onderwerp: Erik Lars Leifson 
