Mph... (+ERIK LEIFSON)

Hij kwam hier niet vaak, meestal was het te druk aan de kust. Maar vandaag was het tamelijk koud, en dus was het strand leeg en verlaten. Met zijn handen in zijn broekzakken -natuurlijk een hand bij zijn vertrouwde aansteker-, schopte hij een steentje de zee in. Zijn rechterhand pakte iets totaal randoms uit zijn broekzak, en bij toeval was het het aanstekertje. De tanden van het haaitje glommen hem vertrouwd tegemoet. Pyro klapte het open en draaide aan het wieltje. Het vlammetje dat als resultaat uit het voorwerp kwam, werd met ijzige kalmte -tamelijk ironisch, de vlam was gloeiend heet- naar zijn hand gestuurd. De bal vuur die hij daarna maakte, was een stuk groter dan het eerdere vlammetje. John gooide, om zijn woede en frustratie eruit te gooien, de bal tegen een stuk vuil dat ronddoolde. De geluksvogel die het had weggegooid was ertussenuit geknepen voor de leraren hem spotten. Pyro deed er alleen maar goed aan het blikje te verbranden, toch? Hij hoorde geluiden achter hem, maar hij had geen zin om zich om te draaien. Diegene moest zijn aandacht maar zien te trekken.
WORDS: 187 || TAGS: +ERIK LEIFSON || MOOD: Kalm, voor de eerste keer xD || NOTES: Beetje kort ^^"

Een geeuw ontsnapte hem, hij had zo’n beetje heel de dag achter zijn bureau gezeten en begon van zijn werk af te dwalen. Zodat hij niet in slaap zou vallen voordat er ook maar iets interessants gebeurd was besloot hij om is naar buiten te gaan. Hij sloot zijn computer en borg de papieren die op zijn bureau lagen op (lees: legde ze op elkaar en propte ze in een schuif). Na alles mooi te hebben opgeruimd ging hij naar buiten. Even keek hij rond om erachter te komen dat er niet veel leerlingen buiten waren. Dat lag waarschijnlijk aan het niet zo mooi weer. Hij spitste zijn oren even en hoorde dat de meeste leerlingen binnen zaten al waren er een paar uitzonderingen die buiten waren. Zo was ook één van de nieuwste jongens één van deze uitzonderingen. Mmh, hij had nog niet echt met de jongen gesproken nadat deze op de school aangekomen was. Daar moest hij maar is werk van maken.

Eenmaal op het strand aangekomen zag hij net hoe de jongen een vuurbal naar een blikje gooide waardoor deze verbrande. De jongen stond met zijn rug naar hem en leek geen aanstalten te maken om zich om te draaien. ’Leuk dat er ten minste iemand is die vrijwillig afval opruimt’ Zei hij met een kleine lach in zijn stem. Hij werd altijd vrolijker van het geluid van de golven van de zee die op het kleine eiland inbeukten. Dat het eiland de golven al zo lang weerstaan had gaf hem een gevoel van veiligheid.

’Leuk dat er ten minste iemand is die vrijwillig afval opruimt’ Mph. Het schoolhoofd. En een vrolijk schoolhoofd. Dat kon niet veel goeds betekenen. Op zijn vorige school sprak het schoolhoofd hem altijd precies zo toe als hij weer eens iets -of iemand- in de fik had gestoken. Hij negeerde het schoolhoofd en luisterde rustig naar de golven, die met hun eeuwige ritme op de kust sloegen. Tik, tik, tik. Het enige in Pyro's leven dat nou nooit zou veranderen. Water. Water. Vroeger hield hij van zwemmen, maar dat is ook weer verandert. Mutation happend. Hij klakte afkeurend met zijn tong naar het schoolhoofd. John had even geen zin in een gesprek. Volwassen mensen behandelden hem altijd alsof hij een kleuter was. Gesprekken waren voor losers, losers die zo emotioneel waren dat ze hun gevoelens uitten. Wauw. Alsof hij met het fucking schoolhoofd iets opschoot, als hij met zijn psycholoog -na drie jaar- nog geen reet opgeschoten was. Zijn ouders -als die al thuis waren- waren echt ten einde raad met hun zoon. Hoe váák hij wel geen preek gekregen had. Hij klakte nogmaals afkeurend met zijn tong. Het verbaasde hem dat het schoolhoofd daar nog stond, terwijl hij al wel duidelijke hints had gegeven dat hij daar niet gewenst was. Als mensen zijn hints niet begrepen, was er geen plek voor hen in zijn leven. Zo simpel was het. Py werd nerveus van het schoolhoofd. Moet hij geen, weet ik veel, papieren invullen ofzo? Hij keek ietwat awkward achterom, haalde zijn wenkbrauw op en draaide zich weer om. Hoe lang konden mensen blijven staan?
WORDS: 265 || TAGS: +ERIK LEIFSON || MOOD: Awkward... || NOTES: Dit word een droog topic xD

De jongen bleef hem negeerde en klakte een paar keer afkeurend met zijn tong. Erik kon een glimlach niet onderdrukken en stond nog steeds te grijnzen toen de jongen even omkeek en zijn wenkbrauw ophaalde. Wat maakte het hem nu uit of de jongen hem hier wou of niet? Hij was heel zijn leven genegeerd geweest. Die ene jongen kon ook nog wel bij het lange lijstje van mensen die hem ooit genegeerd hadden. ’Negeren helpt niet’ Zei hij tegen de jongen die nog steeds met zijn rug naar hem toestond. De man liet zich achterover op het zand vallen waardoor zijn lange jas als een stranddeken onder hem op het zand lag. Even bleef hij naar de hemel kijken waarna hij op zijn ellebogen steunde en zijn blik op het water richtte.

- Dit wordt echt een hilarisch topic XD

’Negeren helpt niet’ De man ging liggen. Oh god. Hij was nog niet bepaald van plan weg te gaan. "Soms wel," bromde hij. Hij vroeg er gewoon om. "Helaas ben ik niet altijd zo goed in bepalen wanneer het wel of niet kan." ...Wat had hij gezegd? Was hij aangestoken met het weirdo-virus? Was het dodelijk? Zou hij zo zin krijgen om te studeren? Hij moest er niet aan denken. Als hij de tijdlijn eens kon verbranden... Hij klakte, zonder het op te merken, nogmaals met zijn tong. Hoorde dat ook bij het weirdo-virus? Was dat fase 2? Hoeveel waren er nog te gaan? Zijn aansteker brandde in zijn hand. ...Zou hij wegsluipen om iets aan te steken? Hij trok, totaal spontaan, zijn schoenen en sokken uit en gooide ze neer op het zand. Hij liep een stuk langs de kustlijn, om na ongeveer 25 meter een flink stuk de zee in te lopen. De ijskoude golven klotsten luid om zijn zanderige enkels heen. Hij schoof zijn tenen heen en weer om ze te verankeren in de modderige grond. Hij maakte een kommetje van zijn handen en haalde ze door het water. Toen hij ze weer uit het water haalde, lag er nog een laagje water op dat hij snel in zijn gezicht gooide. Wow. Heftig. Hij nieste het zeewater uit zijn neus en liep nog een stukje verder het water in. Het kon hem even niet schelen waar het schoolhoofd mee bezig was.

WORDS: 244 || TAGS: +ERIK LEIFSON || MOOD: Water <3 || NOTES: Whaha idd xD

"Soms wel," bromde de jongen. "Helaas ben ik niet altijd zo goed in bepalen wanneer het wel of niet kan." Zacht lachend liet Erik zich weer naar omlaag zakken zodat hij weer naar de hemel keek. Terwijl hij keek hoe de wolken zich verplaatsten hoorde hij hoe de jongen zijn schoenen uitdeed en wat verder de zee in liep. Erik hoorde elke kleine beweging die de jongen maakte en niet alleen de jongen, maar ook de zandkorrels die tegen elkaar schuurden toen de jongen erover liep en het water dat zich een weg om zijn enkels baande. Een nies doorbrak de geluiden en de jongen ging nog verder het water in. Nog steeds naar de wolken kijkend kon Erik, ook al wou hij de jongen nog zo graag negeren, het advies dat zich in zijn hoofd vormde niet tegenhouden. ’Nog een paar meter en je zit in een put’ Hij kon er niet aan doen dat de leerlingen zijn verantwoordelijkheid waren, hij moest ze wel waarschuwen. Zelfs al had hij zelf soms de neiging om ze onder water te houden tot ze niet meer boven kwamen. Ja, soms wou hij ze verdrinken, dus?

’Nog een paar meter en je zit in een put’ Het verraste hem totaal. Eerst had hij de indruk gehad dat de man hem probeerde te negeren, en nu...? John vertrouwde het nog niet helemaal, en dus liep hij een paar meter voorzichtig door, totdat zijn rechtervoet beangstigend in de diepte bleef hangen. Hij had gelijk. "Maakt niet uit, ik houd van zwemmen," zei hij met een ietwat grappende toon in zijn stem. Het was nog eens waar ook. Hij hield inderdaad van zwemmen. Wat dat betreft had hij beter een waterkracht kunnen hebben. De zon scheen fel in zijn gezicht, en hij hield een hand op om de felle zonnestralen van zijn gezicht weg te houden.
WORDS: 117 || TAGS: +ERIK LEIFSON, +WATER xD || MOOD: Holy fuck || NOTES: Fantastisch lang, whahaha xD

De jongen had blijkbaar geen zin om naar hem te luisteren want hij liep door en het geluid van een wegzakkende voet maakte duidelijk dat de jongen de put zelf ontdekt had. "Maakt niet uit, ik houd van zwemmen," De iets wat grappige toon waarop de jongen sprak viel op. Misschien was het wel ironisch aangezien zijn magie vuurmanipulatie was. ’En ik hou er niet van als mensen verdrinken’ Zei hij terwijl hij op zijn ellebogen steunend wat overeind kwam. Zijn blik hield hij op de jongen gericht. De zee was hier soms verraderlijk. Er zaten een paar putten en soms kon het water serieus wild doen. De putten waren nooit erg diep of lang, maar wel diep genoeg om je enkels te breken als je niet wist waar de putten waren.

’En ik hou er niet van als mensen verdrinken’ Nijdig schudde John een lange sliert zeewier van zijn blote voet af. Hij besefte zijn krachten weer en hield zijn voet boven het water terwijl hij met zijn nog natte hand zijn aansteker pakte. Hij deed hem aan en gooide simpelweg een vuurbal op het zeewier. Zo. Daar was hij ook weer van af. De jongen haalde zijn schouders op als reactie op de man, en zei met een brutale grijns: "Ik wel" Niet dat dat zo was, maar Py had gewoon even zin om flink dwars te doen. Wat maakte het uit?
WORDS: 102 <-- Op het nippertje! || TAGS: +Erik Leifson || MOOD: Dem sun in dem houzz || NOTES: RIP seeweed

Hij keek toe terwijl de jongen zijn voet boven het water hield en een vuurbal naar een stuk zeewier dat er op hing gooide. "Ik wel" Dus de jongen hield van verdrinkende mensen. ’Moet ik je hoofd onder water komen houden als je het toch leuk vindt als mensen verdrinken’ Hij zei het met een zweem van een lach in zijn stem, maar klonk tegelijkertijd uitdagend. Hij ging in kleermakerszit op het strand zitten en hield zijn blik op de jongen in het water gericht. ’Misschien moeten we is testen hoelang je het onder water vol houdt’ Hij lachte al lag er geen vreugde in zijn lach.

’Moet ik je hoofd onder water komen houden als je het toch leuk vindt als mensen verdrinken’ De Aussie reageerde zonder enige twijfel. 'Neh, ik houd er meer van als ik het kan zien gebeuren.' Hij lachte weer brutaal, en keek naar de horizon. De zon ging al bijna onder. ’Misschien moeten we is testen hoelang je het onder water vol houdt’ Pyro lachte vreugdeloos. 'Mph. Mij best...' Hij zat vroeger niet voor niets in het duikteam van zijn toenmalige school. Hij kneep zijn neus dicht en liet zich achterovervallen. Hij kon dit makkelijk vijf minuten volhouden, als hij maar niet teveel bewoog. Hij deed zijn ogen dicht en bleef doodstil liggen.
WORDS: Geen idee xD || TAGS: +ERIK LEIFSON, +WATER || MOOD: Lol, water?? || NOTES: Besloot maar weer eens te reageren xD

'Neh, ik houd er meer van als ik het kan zien gebeuren.' Lachte de jongen brutaal. Erik zuchtte en schudde zacht met zijn hoofd terwijl er een zachte grijns op zijn gezicht verscheen. Hoe het kwam dat alle brutale kinderen naar deze school kwamen wist hij niet, maar het was, zolang er geen gewonden vielen, best vermakelijk om ze bezig te zien. 'Mph. Mij best...' reageerde John op wat Erik net had gezegd. De jongen kneep zijn neus dicht en liet zich in het water vallen waar hij doodstil bleef liggen. Benieuwd hoelang de jongen het vol zou houden hield Erik zowel de jongen als zijn horloge nauwlettend in de gaten. Hij wist dat John op zijn vorige school in het duikteam had gezeten, maar hij wist niet hoe goed (of slecht) hij was. Toen de jongen na een aantal minuten nog niet boven was, spitste Erik zijn oren om te kijken of er niets mis was. Toen hij hoorde dat alles in orde was zuchtte hij zacht. De jongen was hier echt goed in.

OOC: sorry als het slecht is, heb al tijdje niet meer geschreven + leuk dat hier na zolang nog gereageerd wordt

Met nog meer dan genoeg adem over kwam John weer omhoog. Hij had geen idee hoe lang hij onder water geweest was, niet dat het hem uitmaakte. Hij haalde een hand door zijn nu druipnatte haar en grijnsde naar het schoolhoofd. "Ironisch hé, iemand met een vuurkracht die goed kan duiken..." Zijn blik dwaalde af naar de horizon, terwijl hij verzonk in zijn gedachten
WORDS: Geen idee xD || TAGS: +ERIK LEIFSON || MOOD: Helemaal mysterieus xD || NOTES: Ik heb ook echt al eeuwen niet meer geschreven xD Moet er weer helemaal inkomen...

» Uh.. Hey... (Erik Leifson)
» Erik Lars Leifson
» [Erik Leifson] Een vroege ochtend.
» Wait a new one ? [ Erik ]