Waarom blijf ik tegen mensen oplopen? [Devan]

Waarom vonden leerlingen het toch leuk om zogezegde grappen uit te halen. Een jongen die voor de grap geëlektrocuteerd was, een meisje met verbrand haar; en dat waren nog maar een paar voorbeelden van wat er allemaal uitgehaald werd. Hij had de boosdoeners net over de vloer gehad en hun, hun strafwerk gegeven. Nu liep hij door de school op weg naar buiten; hij kon wel wat frisse lucht gebruiken. Links afslaan, rechts, rechtendoor, een deur door en hij was buiten. Waar hij met zijn gedachten ergens anders natuurlijk tegen iemand opliep. ‘Sorry’ hoorde hij zichzelf mompelen terwijl hij zijn evenwicht hervond. Waarna hij keek tegen wie hij was gelopen.

'Nee nee het spijt mij,' Hoorde hij een bekende stem, waarna hij naar Devans gezicht keek. Hij zag hoe er bloed vanaf zijn lip over zijn kin druppelde. 'Ik lette niet op.' De jongen zette een stap opzij en sprak verder: 'Maar ik zal de schoolhoofd niet langer van zijn belangrijke taken af houden.' Erik keek de grijnzende jongen aan: ’Belangrijker dan tegen anderen oplopen?’ Hij hield zijn hoofd scheef, ’Het zal moeilijk zijn iets te vinden dat belangrijker is’ Hij glimlachte half. Hij zweeg even. ’En wat voor belangrijks was jij aan het doen, waardoor je me niet zag staan’