Never thought I would do this

Erik liep door de gangen van de school. Het was ongeveer half negen en binnen een half uur zouden de eerste lessen beginnen en hij moest één van de eerste lessen van de dag geven. Hij zag het al voor zich. Er kwamen er bijna altijd wel een paar te laat en er waren er ook altijd wel een paar die nog half zaten te slapen. Hij zuchtte terwijl hij verder naar zijn lokaal ging. Het lokaal was eigenlijk een redelijk grote ruimte waar als je binnenkwam het eerste dat je opviel was dat er amper iets stond. Er lagen altijd wel een paar matten op de grond of op een rek zodat de leerlingen zich niet al te erg zouden kunnen bezeren. En in een hoek hing er een brandblusser, maar op die dingen en een tiental stoelen na was de ruimte leeg. Erik keek het lokaal rond kijkend of er iets niet in orde was. Toen hij klaar was met zijn ‘inspectie’ begon hij met nog wat matten op de grond te leggen. Deze les was voornamelijk om te zien wat de kinderen met hun magie konden en om ze hun magie te leren controleren. Vandaag was hij dan ook van plan om de leerlingen eerst te laten tonen wat ze kunnen en daarna zou hij wel verder zien. Er waren redelijk veel nieuwe leerlingen op het eiland aan te komen dus het zou zelf voor de mensen die al langer in deze klas zaten nog interessant kunnen worden. Vooraan in de ruimte hing er ook nog zoals in de meeste lokalen een elektronisch bord waarnaast een bureau met een computer stond. Die had hij niet nodig dus zette hij een soort van muur ervoor zodat de computer zeker niet beschadigt kon worden. Nu was het lokaal in orde dus was het nog wachten op de leerlingen. Nog tien minuten dus ze zouden al snel komen. Snel zette hij de stoelen nog in het afgescheiden stuk en toen hij klaar was ging hij met zijn rug tegen een muur leunen. Hij hoorde de eerste leerlingen al komen.

Layra rende door de lange school gangen .Les ze zuchtte diep ze had er geen zin in omdat het school was , maar ook wetende dat ze haar magie zou moeten laten zien . De bel galmde door de gangen ze keek om zich heen , te laat !. Nou ja wat kon zij er nou aan kunnen doen deze school was veel te ingewikkeld !. Ze glipte de bocht om , knalde bijna tegen een deur aan en ging de trap af . Ze keek in het rond denkend aan vroeger . Zij met haar zusje in het bos , rond hangen mensen vervelen en plagen en woedende leraren nog kwader maken , ze lachte bij het terug denken aan die tijd in Zweden   tot dat ze verhuisde naar nederland met geen enkel fatsoenlijk bos ! . Ze rende weer verder tot ze bij het lokaal aan kwam en de deur losjes opende "Hey" hijgde ze uitgeput merkend dat veel ogen op haar gericht waren ...
               

Storm stapte rustig naar het lokaal waar ze les had. De bel was net gegaan, maar het meisje ging gewoon op hetzelfde rustige,trage tempo naar het lokaal. Ze had totaal geen zin in les, en ze snapte niet waarom ze les kregen. Na een paar minuten kwam Storm bij het lokaal. Ze stapte doodleuk en nonchalant het lokaal binnen en ging zitten op een nog vrije stoel.

Erik keek de lijst met leerlingen die er zouden moeten zijn na en zuchtte. Er waren een paar nog niet aanwezig. Dan moest hij maar zonder die beginnen. ‘Oké, ga maar allemaal zitten. Iedereen mag één voor één tonen wat ie met z’n magie kan doen.’ Dat zou wel even duren. Wat ze erna zouden doen zou hij dan wel zien. Hij had de eerste leerling nog niet aangeduid of hij hoorde iemand de gang door rennen. Hij richtte zich naar de deur wachtend tot de persoon binnen zou komen. "Hey" hijgde een uitgeput meisje. Erik zuchtte. Als de leerlingen niet eens op tijd konden komen. En zeker dit meisje. Hij wist dat ze nog maar net aangekomen was. ’Hallo, kom maar binnen.’ zei hij rustig. ’Dan kan jij beginnen.’ Hij was nog maar net uitgesproken of er kwam al iemand anders de les binnen. Hij zuchtte, nu duidelijk hoorbaar. Wat was dit, dit is een les geen café. Hij had echt zin om tegen het meisje te roepen, maar deze stapte nonchalant door het lokaal en ging op een nog vrije stoel zitten. ’Oké, dus jij begint’ zei hij wijzend naar Layra. ’En daarna is het jouw beurt’ zei hij tegen Storm. Hij had haar al ontmoet dus wist hij al wie ze was, maar Layra had hij alleen nog maar vlug gezien. Dan was dit het moment om te zien hoe ze zou reageren.

"Hallo kom maar binnen." zuchtte de leraar . Maar Layra wiep hem een ijzige blik toe en bleef koppig staan "Dan kan jij beginnen." vervolgde hij . Toen plots Storm nonchalant binnen stapte en ging zitten . "Oke, dus jij begint" Zij de leraar wijzend op layra die nog altijd stond waar ze stond "En daarna is het jou beurt " ging hij verder kijkend naar storm . Layra staarde hem woest aan waarom zou zij moeten beginnen ?, omdat ze te laat was ? . Dat was storm toch ook ! "Waarom moet ik als eerste !" Schreeuwde ze door de klas "Omdat ik te laat was dat was Storm toch ook , denk maar niet dat ik als eerste ga , of mee doe . Ik haal nog liever een één ! "
[ srry nog al kortte post ]

"Hallo kom maar binnen." zei Erik, hij klonk niet echt blij. "Dan kan jij beginnen." vervolgde hij. Storm kwam binnen en ging zitten op een nog vrije stoel. "Oke, dus jij begint." zei Erik wijzend op Layra. "En daarna is het jouw beurt." vervolgde hij terwijl hij keek naar haar. Storm zuchtte en rolde met haar ogen. "Great." dacht ze. "Waarom moet ik als eerste!" schreeuwde Layra. "Omdat ik te laat was, dat was Storm toch ook, denk maar niet dat ik als eerste ga of mee doe. Ik haal nog liever een één!" Storm lachte zachtjes. Dit kon nog interessant worden. Storm stond op en rekte zich even uit. "Ik zal wel als eerste gaan als jij toch niet wilt gaan." zei ze op een verveelde toon. Ze ging vooraan staan. "Water dragon's punch!" Storm haar vuist was omringd door water, en ze sloeg in het niets. "Blij?" zei ze terwijl ze naar Erik keek. Zonder op antwoord te wachten,liep ze weer naar haar plaats en ging zitten.

Het meisje dat als eerste binnengekomen was staarde hem woest aan. "Waarom moet ik als eerste !" Schreeuwde ze. Erik hoorde dat een aantal leerlingen schrokken van haar woede-uitbarsting. "Omdat ik te laat was dat was Storm toch ook, denk maar niet dat ik als eerste ga, of mee doe. Ik haal nog liever een één!" ’Ja Storm was ook te laat, maar misschien dat ik daarom zeg dat zij na jou moet? Hij wist niet waarom ze opeens zo boos werd. ’En als je je zo gedraagt maakt het niet uit of je een één of een tien krijgt hoor.’ zei hij op boze toon terug. Als ze zo zou voortdoen… Vanuit zijn ooghoek zag hij hoe Storm opstond en zich uitrekte. "Ik zal wel als eerste gaan als jij toch niet wilt gaan." Zei ze op verveelde toon. "Water dragon's punch!" zei ze waarna haar vuist omringd werd door water. Ze sloeg in het niets, maar hij kon de kracht die vrijkwam voelen. "Blij?" vroeg ze terwijl ze naar hem keek waarna ze zonder hem kans te geven om te antwoorden terug naar haar stoel liep en ging zitten. ’Je valt wel in herhaling. zei hij met een glimlachje op zijn gezicht. Denkend aan het moment dat hij haar op het strand bezig gezien had. ’En de volgende keer kun je op de oefenpoppen mikken.’ zei hij rustig terwijl hij naar een aantal poppen achterin het lokaal wees. ’En als jij niets wilt doen mogen de anderen eerst, maar ga toch zitten.’ zei hij tegen Layra. En hij duidde ondertussen iemand aan. 'Dan mag jij verder doen.'

De rest van de klas bestond uit een tiental leerlingen die elk om de beurt iets toonden. Toen ze allemaal iets getoond hadden richtte hij zich terug tot Layra. ’Wil je nog iets tonen. Of wil je anders zeggen wat je kunt?’ vroeg hij, zo aardig mogelijk, aan haar.

"Ja Storm was ook te laat , maar misschien dat ik daarom dat ze na jouw moet " zei de leraar "En als je je zo gedraagt maakt het niet uit of je een één of een tien krijgt hoor." vervolgde hij . Maar Layra koelde niet af en bleef hem woest aan staren toen plots haar aandacht werd getrokken door storm die opstond "Ik zal wel als eerste gaan als jij toch niet wilt gaan." Zei het meisje "Water dragon's punch!" Haar vuist werd omringt door water dat ze tegen niets sloeg . ’Je valt wel in herhaling." Zei de leraar glimlachend "En de volgende keer kun je op de oefenpoppen mikken". Layra keek om zich heen Misschien word een van hun wel mijn oefenpop Dacht ze angstig terwijl ze naar de leerlingen in het lokaal keek ’En als jij niets wilt doen mogen de anderen eerst, maar ga toch zitten.’ Zei de leraar , Layra haal de opgelucht adem ’En als jij niets wilt doen mogen de anderen eerst, maar ga toch zitten.’ Layra stapte naar een stoel helemaal achterin in de klas en zakte naar achter 'Dan mag jij verder doen.' Zei de leraar kijkend naar iemand die layra niet kende toen iedereen geweest was keek rchtte de leraar zich weer op Layra die bijna in slaap gevallen was en opschrok van iemd die iets tegen haar zei ’Wil je nog iets tonen. Of wil je anders zeggen wat je kunt?’ Het was de leraar . Layra zuchtte "Waarom zou ik " ...

"Je valt wel in herhaling." zei Erik met een glimlachje op zijn gezicht. "Pff, ik ga echt niet mijn sterkste moves hier tonen, en als je dat verwachtte dan heb je dikke pech!" dacht Storm. "En de volgende keer kun je op de oefenpoppen mikken." voegde Erik eraan toe.  "Whatever." dacht ze. "En als jij niet wilt doen, mogen de anderen eerst maar ga toch zitten." Storm keek hoe Layra helemaal achteraan in de klas ging zitten. "Dan mag jij verder doen." zei Erik tegen iemand die Storm niet herkende. Ach, wat kon het haar schelen, het liefst van al zou ze willen spijbelen maar ze konden haar makkelijk vinden hier op dit eiland. Uit verveling begon ze met haar nagels kleine krasjes in de tafel te maken. "Wil je nog iets tonen? Of wil je anders zeggen wat je kunt?" zei Erik na een tijdje, wat voor Storm een eeuwigheid leek. Layra zuchtte. "Waarom zou ik..." antwoordde ze. "Hoelang duurt deze saaie les nog?!" zei Storm op een geïrriteerde toon. Ze keek vlug naar Layra en knipoogde. Ze wist hoe vervelend het was als ze vroegen wat je magie was, en je het eigenlijk niet wilde vertellen.

Layra staarde Storm dankbaar aan toen ze vroeg "Hoelang duurt deze saaie les nog?!" en knipoogden wat Erik ongetwijfeld zag . Maar Layra kon de ogen die haar aanstaarde niet langer verdragen . Ze keek wilt om haar heen toen ze opstond en de leraar woest aan staarde "Het gaat jullie niks aan wat ik kan ! . /b] spuugde ze woest [b]"Ik heb mijn eigen zusje , met mijn magie, bijna vermoord . Nou goed !" Ze keek om zich heen en staarde in de ogen die haar verbaasd aan keken ze draaide zich om en wou net de deur open doen toen iemand haar tegen hield ...

Nu was het genoeg. Sarah had al té lang aan de deur gestaan om dit te horen. De deur vloog open, met, jawel, de dochter van haar beste vriendin de deuropening. 'En waar ga jij heen?' zei Sarah kalm. 'Je blijft wachten op een teken van je leraar, anders blijf je rustig zitten.' Die laatste woorden kwamen er giftig uit, waardoor haar ogen openvlogen en hun verborgen vuur lieten zien.

Layra wou net de deur openen toen hij door iemand anders geopend werd "En waar ga jij heen ?" Layra herkende deze vrouw maar alten goed , het was Sarah de beste vriendin van haar moeder , Ze staarde haar aan Jij blijft wachten op een teken van je leraar , anders blijf je rustig zitten !".Snauwde Sarah giftig . Maar Layra bleef haar aanstaren met een woeste blik in haar ogen . Ze draaide zich even om en ontmoeten de ogen van Storm , en ze wendde zich direct naar Sarah Dacht het niet snauwde ze . En duwde de lerares om en rende weg naar het bos , ja naar het bos ze glipte de bosjes in maar je zag alleen maar een zwartte staart wegglippen .
[ Layra verlaat hier het topic }

Even zag Erik hoe Layra angstig om zich heen keek en vroeg hij zich af wat ze dacht. Toen ze mocht gaan zitten haalde ze opgelucht adem waarna ze achteraan in de klas ging zitten.

Hij richtte zich weer tot Layra maar ze zuchtte een antwoord. "Waarom zou ik " Erik sloeg voor zover mogelijk een nog diepere zucht. “Hoelang duurt deze saaie les nog?!" zei Storm geirriteerd waarna het meisje naar Layra knipoogde. ’Voor de rest niet zo lang meer, maar jij moet nog wat langer blijven.’ Zei hij tegen Storm. Ze waren hem boos aan het krijgen… En het werd nog erger toen Layra opstond en hem boos aankeek. Het gaat jullie niks aan wat ik kan ! /b] spuugde ze woest [b]"Ik heb mijn eigen zusje , met mijn magie, bijna vermoord . Nou goed !" Op één of andere manier werd hij minder boos door wat ze zei, maar daarna werd kwam de boosheid dubbel zo erg terug. Zeker toen ze naar de deur liep, maar deze werd opengedaan door Sarah die hij een tijdje eerder voor de deur had horen komen staan. 'En waar ga jij heen?' zei ze kalm. 'Je blijft wachten op een teken van je leraar, anders blijf je rustig zitten.' Dat laatste kwam er giftig uit en dit werd nog versterkt door het contrast met de haar eerdere kalme toon. Even draaide Layra zich om en keek Storm aan. ‘Dacht het niet’ snauwde ze tegen Sarah. Waarna ze de vrouw een duw gaf en de deur uitliep. Erik zuchtte. ’Ga jij achter haar aan, of moet ik.’ Even keek hij de klas rond. ’Zou jij willen gaan. Ik moet hier eigenlijk nog blijven.’

Layra keek Storm even dankbaar aan. "Voor de rest niet zo lang meer, maar jij moet nog wat langer blijven." antwoordde Erik. "Wat! Waarom moet ik langer blijven?!" riep Storm terwijl ze recht stond en met haar handen hard sloeg op de tafel. "Het gaat jullie niks aan wat ik kan! Ik heb mijn eigen zusje, met mijn magie bijna vermoord. Nou goed!" spuugde Layra woest. Ze liep naar de deur van het klaslokaal, toen plots Sarah Jacobs binnenkwam. "En waar ga jij heen?" vroeg Sarah kalm. "Je blijft wachten op een teken van je leraar, anders blijf je rustig zitten." vervolgde ze op een giftige toon. Layra draaide zich nog even om, om Storm kort aan te kijken. "Dacht het niet!" snauwde het meisje naar Sarah. Ze duwde Sarah weg en rende weg. Erik zuchtte. "Ga jij achter haar aan, of moet ik?... Zou jij willen gaan, ik moet hier eigenlijk nog blijven." zei Erik. "You know what? Fuck this!" zei Storm en ze liep weg uit de les. Ze was bezorgd om Layra, het meisje leek erg overstuur.